Ορεινή Ναυπακτία

Από τότε που έτυχε να κατοικώ στη Πάτρα, πάντα ήθελα να κάνω μια εκδρομή στην συγκεκριμένη περιοχή. Είχα ακούσει τόσα πολλά και είχα διαβάσει ακόμα περισσότερα, με αποτέλεσμα να είναι πάντα μέσα στις επιθυμίες μου και στους εκάστοτε σχεδιασμούς μου. Τελικά κατόρθωσα να επισκεφθώ την περιοχή μετά πολλά χόνια τον Δεκέμβρη του 2009.

Η πολυετής αναμονή και ο διακαής πόθος μου, ίσως δημιούργησε εξαιρετικά μεγάλες προσδοκίες και υπερβολικές απαιτήσεις. Ως γνωστό, η "Βιομηχανία του Τουρισμού" στην προσπάθειά της να πουλήσει στο καταναλωτικό κοινό το "Προϊόν" της, παρουσιάζει τα πάντα ειδυλλιακά. Η επίσκεψη πάντως στην περιοχή δεν με ικανοποίησε.

Αφιέρωμα της εφημερίδας "Τα Νέα" (19 Μάρτη 2010)

Η περιοχή διαθέτει απέραντες εκτάσεις πρασίνου και παρθένου δάσους. Όμως σου δίνει την εντύπωση μιας "εγκατάλειψης" και τουριστικής "μιζέριας". Χωρίς τουριστικές υποδομές, απίστευτα κουραστικούς στην οδήγηση δρόμους, χωρίς πρόνοια για ενημέρωση των τουριστών και με χώρους εστίασης (εστιατόρια και ταβέρνες) που αποπνέουν άρωμα κακομοιριάς και παλαιομοδίτικου σέρβις.

Εν κατακλείδι, προτείνω να επισκεφθείτε την περιοχή Άνοιξη (όχι Χειμώνα) και να είσαστε αποφασισμένοι για πεζοπορία και εξερεύνηση της φύσης, ειδάλλως δεν θα περάσετε καλά.
Μέρη που παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον είναι: Η Μονή Αμπελακιώτισσας (εξυπηρετικότατος και εξαιρετικά φιλικός ο μοναδικός καλόγερος, που για προσωπικούς λόγους βάπτισα "μπηχτοκαλόγερο"), η Διαδρομή από Άνω Χώρα προς Λάλκα (Η ταβέρνα του Φώντα - του επονομαζόμενου "βλαχοϊνδιάνου" προτείνεται μόνο για καφέ). Το πολυδιαφημισμένο ξενοδοχείο "Crystal" αξιοπρεπές αλλά κατα την γνώμη μου ακριβό για αυτά που προσφέρει. Ίσως πρέπει να αναζητήσετε ενναλλακτική λύση. Συστήνεται ανεπιφύλακτα η ταβέρνα "Λάλος", στην διαδρομή μεταξύ Άνω και Κάτω Χώρας, καλόγουστη σε πανέμορφο περιβάλλον και καλές σχετικά τιμές.

Βάσει των προσωπικών μου εκτιμήσεων, είναι μια περιοχή που την είδα, αλλά δεν πρόκειται να ξαναεπισκεφθώ, αν αυτό σας λέει κάτι.